Celem wszystkich naszych działań  podjętych w przedszkolu był i jest wszechstronny rozwój Państwa dzieci.

Mowa odgrywa znaczącą rolę w życiu i funkcjonowaniu człowieka. To jeden z głównych sposobów porozumiewania się, wyrażania swoich spostrzeżeń, opinii, obaw, sądów i opisywania uczuć. Niestety, na skutek różnego rodzaju uszkodzeń neurologicznych, może dojść do jej zaburzenia. W diagnozie i terapii tego typu problemów pomogą specjaliści w naszym przedszkolu.

Prowadzimy diagnozę i terapią neurologopedyczną która kształtuje prawidłowy rozwój mowy, rozpoznaje defekty mechanizmu  mowy i dzięki szybkiej interwencji zapewniamy specjalistyczną opiekę. Diagnozę neurologopedyczną stawia się w oparciu o badania, które są dostosowane do występujących zaburzeń. Za ich pomocą ocenia się stopień i obszar problemu. Dla uzyskania pełnego obrazu przeprowadza się także wywiad z rodziną, a także analizuje się dokumentację medyczną.

Wielu rodziców uczestniczy w terapii logopedycznej. Dzięki tej aktywności rodzice wiedzą jak pracować z dzieckiem w domu a instruktaż, który zostaje rodzicom przekazany przynosi progres w rozwoju mowy. Dzięki specjalistycznej pracowni logopedycznej prowadzimy dla dzieci szereg zajęć kształtujących prawidłową mowę i doskonalących mowę już ukształtowaną w postaci ćwiczeń ortofonicznych, słuchowych, ćwiczenia artykulacji, dykcji, usprawniania narządów mowy, stymulowania rozwoju poznawczo-językowego, a w szczególności osiągamy zamierzone efekty pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami, uwzględniając w terapii wszechstronne metody:

1. Kształcenie i rozwijanie umiejętności odbioru i rozumienia nadawanych informacji:

• rozumienie gestu, dotyku, mimiki, znaczenia wprowadzanych symboli,
• słuchanie i adekwatne reagowanie na proste polecenia,
• rozpoznawanie nazw czynności, przedmiotów w najbliższym otoczeniu,
• słuchanie krótkich wierszy, rymowanek, opowiadań nadawanych przez terapeutę.

2. Kształcenie umiejętności komunikowania się z wykorzystaniem alternatywnych sposobów komunikacji w przypadku uczniów nie posługujących się mową werbalną.
3. Kształcenie i rozwijanie umiejętności przekazywania informacji drogą werbalną:

• nauka naśladowania układu ust podczas artykulacji samogłosek,
• naśladowanie artykulacji „widocznych” spółgłosek, łatwych pod względem wymowy, tworzenie prostych sylab, niosących określone znaczenie,
• ćwiczenia ortofoniczne.

4. Rozszerzanie biernego i czynnego słownictwa dzieci poprzez:

• nazywanie przedmiotów w najbliższym otoczeniu i ich desygnatów na obrazkach,
• nazywanie czynności i stanów w naturalnych sytuacjach życia codziennego,
• tworzenie słownika na użytek dziecka, pomocnego w procesie komunikowania się,
• wprowadzanie nowych słów z zakresu różnych kategorii,
• formułowanie prostych zdań, pytań,
• kształcenie umiejętności tworzenia krótkich i dłuższych wypowiedzi na podstawie przeżyć, obserwacji, ilustracji,
• nauka prostych piosenek, rymowanek, wierszy.

5. Ćwiczenia usprawniające narządy mowy:

• masaż twarzy i narządów mowy (policzków, przełyku, warg i języka),
• wspomagane ćwiczenia artykulacyjne,
• nauka samodzielnego wykonywania ćwiczeń artykulacyjnych (usprawnianie warg, języka, żuchwy).

6. Ćwiczenia oddechowe i głosowe:

• nauka oddychania przez nos (wykształcenie nawyku zamykania ust, trening mięśnia okrężnego warg, kontrola ślinotoku),
• wydłużanie fazy wydechu,
• nauka oddychania torem brzuszno – przeponowym,
• ćwiczenia fonacyjne.

7. Wywoływanie i utrwalanie prawidłowej wymowy głosek:

• w izolacji,
• w sylabach,
• w wyrazach (w nagłosie, w śródgłosie i wygłosie wyrazu, w grupach spółgłoskowych),
• w wyrażeniach dwuwyrazowych,
• w zdaniach.

8. Nauka krótkich wierszyków, piosenek, opowiadanie ilustracji w celu utrwalania prawidłowej artykulacji głosek w mowie potocznej.

9. Usprawnianie myślenia słowno – pojęciowego i przyczynowo – skutkowego.
10. Doskonalenie wypowiedzi pod kątem stosowania poprawnych konstrukcji gramatycznych, fleksyjnych, wzbogacanie słownictwa o różne części mowy (przymiotniki, przysłówki, spójniki):

• ćwiczenia w tworzeniu liczby mnogiej rzeczowników,
• rozwijanie umiejętności wypowiadania się w czasie teraźniejszym, przyszłym i przeszłym,
• stosowanie prawidłowej odmiany czasowników przez osoby.

11. Ćwiczenia słuchu fonemowego, analizy i syntezy słuchowej, pamięci słuchowej:

• różnicowanie głosek opozycyjnych (szumiące- ciszące-syczące, dźwięczne-bezdźwięczne, twarde-miękkie),
• kształcenie reakcji słuchowej na określoną głoskę,
• wdrażanie do autokontroli podczas mówienia.

12. Usprawnianie funkcji związanych z kształtowaniem i rozwijaniem mowy (ćwiczenia koncentracji uwagi, spostrzegawczości, koordynacji ruchowo – słuchowej, orientacji w schemacie własnego ciała, usprawnianie małej motoryki i grafomotoryki).
13. Terapia motoryki ręki, masaż dłoni jest niezbędny w procesie rozwoju komunikacji. Poniższe ćwiczenia można wykonywać bezpiecznie w domu.

Przykłady ćwiczeń graficznych

• wypełnianie kolorem konturowych rysunków,
• kopiowanie rysunków przez kalkę techniczną,
• kreślenie różnorodnych form kolistych,
• rysowanie szlaczków i wzorów z elementów liter.

Przykłady ćwiczeń rozluźniających napięcie mięśniowe rąk:

• wypełnianie kolorem całej powierzchni papieru,
• malowanie form kolistych i falistych,
• malowanie dużych konturów rysunków.

Przykłady ćwiczeń usprawniających czynności chwytno – manipulacyjne:

• ćwiczenia uczące zaciskania rąk w pięści,
• zakręcanie słoików, otwieranie pojemników,
• konstruowanie budowli z klocków,
• przesypywanie ryżu, kaszy, wybranie z ziarenek kolorowych piłeczek, guzików, kamyczków z użyciem łyżki,
• nakręcanie bączków.

Przykłady ćwiczeń usprawniających końce palców:

• nawlekanie koralików,
• stukanie czubkami palców,
• wyrywanki i naklejanki,
• malowanie palcem, pęczkiem waty, piórkiem,
• ścieranie za pomocą wacika, płatka higienicznego,
• lepienie z plasteliny, modeliny,
• przewlekanie sznureczków na tekturkach z dziurkami.

Ustalamy odpowiedni rodzaj terapii w celu osiągnięcia zamierzonych efektów pracy, likwidując wszelkie zakłócenia i zaburzenia komunikacji językowej. Zawsze służymy pomocą w przezwyciężeniu problemów z mówieniem i rozumieniem.

Reasumując

Drodzy Rodzice, pamiętajcie: nigdy nie warto odkładać konsultacji logopedycznej na później. Nigdy nie mamy pewności czy to, co nam wydaje się małym opóźnieniem, nie jest symptomem jakiegoś poważniejszego problemu. W naszej pracy chodzi o świadome podejście do tematu. Bo przecież dla każdego z nas, najważniejsze jest zdrowie i prawidłowy rozwój naszych dzieci.  Nawet, jeśli okaże się, że Wasze obawy nie były słuszne, będziecie Wy Rodzice spokojni.

Kiedy rodzice powinni zasięgnąć pomocy logopedy?

DZIECKO:

• nie reaguje na swoje imię,
• nie wykazuje chęci do komunikowania się z otoczeniem,
• nie nawiązuje kontaktu wzrokowego,
• układa zabawki w jednym rzędzie,
• nie naśladuje gestów, np. gestu „pa, pa”,
• ma napady złości często nieadekwatne do sytuacji, w której się znajduje,
• jest nieposłuszne w sklepie, autobusie, domu,
• nie mówi lub rodzice dostrzegają regres mowy – pewne słowa pojawiły się a potem „zniknęły” z czynnego słownika dziecka
• w wieku 12 miesięcy nie mówi prostych słów tj. mama, tata, papa, hau, mu. Powinno ich być 3 – 5. Maksymalnie do 15 miesięcy takie słowa powinny się pojawić.Bliżej drugich urodzin dziecko powinno nazywać dźwiękonaśladowczo i powtarzać proste słowa, uczyć się każdego dnia nowych. Powinno dostrzegać się znaczny przyrost liczby wyrazów. 
• w wieku 2 lat nie łączy dwóch wyrazów w jedno proste zdanie tj. Mama oć – Mama choć, Tata da – Tata daj, itp.
• w wieku 3 lat nie buduje zdań złożonych z 3, 4 elementów.
• w wieku 3 lat i więcej mówi niewyraźnie, jest słabo rozumiany przez osoby z dalszego otoczenia,
• nie mówi lub mówi mało, posługuje się „swoim” językiem, który jest lub nie jest zrozumiały dla jego najbliższych,
• zatyka uszy na nagły dźwięk,
• ma wygórowany odruch wymiotny,
• spożywa tylko wybrane produkty,
• nie wykazuje chęci do poznawania nowych dań, smaków i zapachów,
• oddycha przez usta, które są ciągle otwarte,
• śpi z otwartą buzią, może też chrapać,
• nie radzi sobie z połykaniem śliny bądź pokarmów,
• dopytuje się, nie rozumie poleceń,
• zacina się, powtarza sylaby, wyrazy,
• mówi niewyraźnie i konsekwentnie zamienia dane głoski na inne, nie wymawia niektórych głosek.

(opracowała Sylwia Kownacka- neurologopeda)